- ทางขึ้นเขา
ตลอดเส้นทางขึ้นเขาควรใช้เกียร์ต่ำว่าทางขึ้นเขาทั้งชันน้อยชันมากก็ควรใช้เกียร์ต่ำ เพราะจะได้แรงฉุดลากเยอะกว่าเกียร์สูงๆในเกียร์ธรรมดาก็จะอยู่ที่ 1 หรือ 2 ส่วนเกียร์อัตโนมัติจะเป็น D2 หรือ L พร้อมกับเร่งเครื่องอย่างสม่ำเสมอ เพื่อรักษากำลังของเครื่องเอาไว้ หากปล่อยหรือทิ้งช่วงรถอาจจะเสียกำลังฉุดไปส่งผลให้ไม่สามารถมีแรงขึ้นทางชันต่อได้

- ทางลงเขา
ขณะที่ลงเขาใช้เกียร์ต่ำเท่านั้น เพราะแม้ทางลงเขาดูง่ายกว่าแต่ในทางปฎิบัตินั้นกลับยากกว่าขึ้นเขามาก เพราะมีแรงโน้มถ่วงที่คอยดึงรถให้เร็วขึ้น รวมถึงแรงเหวี่ยงหนีศูนย์ที่จะพารถให้ไถลออกจากทางโค้ง การลงเขาจึงต้องใช้เกียร์ต่ำเท่านั้น ห้ามดับเครื่องหรือใช้เกียร์ว่าง เพราะจะไม่มีแรงฉุดเครื่องมาคอยดึงรถไว้ และเผื่อระยะเบรคเอาไว้ด้วย

-ไม่เบรคแช่นาน
นอกจากนี้เราไม่ควรเตะเบรคแช่ไว้ เพราะแม้จะช่วยชะลอรถได้จริง แต่การแตะเบรคยาวบ่อยๆ หรือตลอดทางลาดชันก็อาจจะเกิดอันตรายได้ เพราะเมื่อเราแตะเบรคนานเกินไป เบรคจะเกิดความร้อนและทำให้ผ้าเบรคไม่จับตัวกับจานเบรค รถก็จะเกิดอาการเบรคไม่อยู่หรือเบรคแตกนั้นเอง

- ทางโค้ง
ส่วนทางโค้งตัวอันตราย หลายโค้งบนเขานั้นเป็นมุมโค้งอับ ทำให้ผู้ใช้เส้นทางมองไม่เห็นรถที่สวนมาหรือรถไหล่ทาง ดังนั้นจึงไม่ควรใช้ความเร็วสูงในการเข้าโค้ง และสายตาควรมองที่ปลายโค้งเสมอนอกจากนี้ควรขับชิดเส้นด้านซ้ายมากกว่าการ 
ขับตัดโค้งไปมา เพราะหากมารถสวนมาจะเกิดอันตรายได้

- ปฎิบัติตามเครื่องหมายจราจร
นอกจากนี้ ผู้ขับควรทำตามเครื่องหมายจราจรอย่างเคร่งครัด เช่น เส้นทึบ ป้ายกำหนด ความเร็ว ป้ายบอกว่าชัน หรือป้ายห้ามแซง เครื่องหมายพวกนี้ก็กำหนดไว้อยู่แล้วว่าในบริเวณนี้ห้ามทำอะไร เราควรปฎิบัติตามเพื่อความปลอดภัยไว้ดีกว่า
นอกจากความพร้อมและทักษะของผู้ขับขี่รถแล้ว คนนั่งข้างหน้า หรือเนวิเกเตอร์ เป็นอีกหนึ่งที่จำเป็นมาก เพราะจะคอยช่วยมากทางด้านซ้ายที่เป็นมุมอับแทนคนขับที่มองไม่เห็น ไม่ว่าจะรถจักรยานยนต์หรือกิ่งไม้ที่ล้มข้างทาง หรือป้ายจราจรป้ายบอกทางต่างๆ คนนั่งข้างด้านหน้าจึงเป็นผู้ช่วยได้เป็นอย่างดี

เหล่านี้ ก็เป็นเทคนิคในการขับรถขึ้นลงเขาเบื้องต้นที่นำมาฝากกัน ซึ่งหากปฎิบัติได้ตาม พร้อมขับรถอย่างมีสติ ไม่มีความประมาทเชื่อว่าจะช่วยทำให้ผู้เดินทางมีโอกาสใช้รถใช้ถนนได้อย่างปลอดภัยยิ่งขึ้น ลดความเสี่ยงที่จะเกิดอุบัติและความสูญ เสียไปได้