1. เอนนอนขับแบบนักแข่งสบายที่สุด

จริงๆ แล้ว นั่งขับแบบไม่ต้องชะเง้อ ไม่เมื่อยและไม่อันตราย ท่าขับแบบนักแข่งตัวจริงต่างกับการปรับเบาะเอนนอนขับมาก การนั่งท่านี้จะรู้สึกว่าจะหลุดจากเบาะนั่งทุกครั้งที่เบรกแรงๆ แขนที่เหยียดตึงตลอดเวลา นอกจากจะทำให้เมื่อยล้า ยังต้องยกตัวขึ้นเมื่อถึงเวลา ที่ต้องเลี้ยว เพราะไม่มีแรงหมุนพวงมาลัย และมองทางข้างหน้าไม่เห็น เช่นเดียวกับเวลาถอยหลังจอด สายเข็มขัดนิรภัยที่อยู่ในตำแหน่งสูงกว่าการนั่งขับแบบปกติ อาจจะรั้งคอแทนที่จะเป็นไหลเมื่อเกิดอุบัติเหตุ

ท่านั่งที่ถูกต้อง ควรเอาหลังพิงพนักจนสนิท แล้วเหยียดแขนข้างใดข้างหนึ่ง ไปวางบนส่วนบนสุด ของพวงมาลัย แล้วตรงกับข้อมือ ขาต้องสามารถเหยียบแป้นคลัทช์จนจม โดยไม่ต้องเหยียดข้อเท้าแบบสุดแบบนักบัลเล่ต์ ส่วนใต้ของขาอ่อนดันกับเบาะนั่งส่วนหน้า จนรูสึกว่าน้ำหนักตัวที่ลงตรงสะโพกพอดี และยังสัมผัสกับพนักพิง

2. นั่งชิดพวงมาลัยเพื่อให้มองเห็นหน้ารถ

เป็นท่านั่งที่อันตราย เพราะตัวอาจกระแทกกับพวงมาลัยบาดเจ็บ ผู้ที่นั่งใกล้พวงมาลัยเกินไป มักเป็นผู้ที่ไม่คอยให้ความสนใจกับรถนัก และได้รับการสอนท่านั่งมาแบบผิดๆ ลำตัวที่อยู่ชิดกับพวงมาลัย นอกจากจะทำให้หมุนพวงมาลัยไม่ถนัดเพราะแขนงอมากเกินไป ยังเพิ่มความเสี่ยง ให้แก่ตัวผู้ขับที่อาจจะบาดเจ็บจากการที่ลำตัวกระแทกกับพวงมาลัย และแรงระเบิดจากถุงลมนิรภัย เมื่อเกิดอุบัติเหตุ